Motto
Napisz wniosek tak, by nawet rzeczoznawca go zrozumiał
Historia powstania PO IG 8.1
Historia programu PARP PO IG działanie 8.1 sięga roku 2008, kiedy to po raz pierwszy, po mniej więcej roku pilnych szczegółowych przygotowań, które zawierały już szczegółów programu a nie szerokich jego zamiarów stworzono pierwszą jego edycję. Właśnie wtedy po raz pierwszy natknąłem się na to., ale doprowadziło ze sobą dość nieoczekiwane skutki. Moje doświadczenie z działaniem 8.1 zaczęło się w czerwcu czy może lipcu 2008 kiedy ujrzałem wiadomość na stronie PARP, że instytucja ta poszukuje rzeczoznawców IT, którzy mogliby by czytać wnioski od strony ich prawdziwości z celami. Już wtedy od jakiegoś okresu byłem wśród członków Izby Rzeczoznawców Polskiego Towarzystwa Informatycznego i stworzenie odpowiedniej dokumentacji, w tym rekomendacji i referencji z różnych organizacji, dla których tworzyłem ekspertyzy IT i zarządzałem projektami informatycznymi, w tym projektami e-usług, nie było jakimś specjalnym problemem.
W niedługim czasie posiadałem komplet dokumentów i złożyłem je w PARP. W ciągu miesiąca uzyskałem wiadomość zwrotną, że instytucja ta zaprasza mnie w poczet rzeczoznawców zewnętrznych oceniających wnioski w programie Innowacyjna Gospodarka. Przygoda rozpoczęła się i zaraz po tym skończyła.
W maju 2008 gdy jasnym było, że program dofinansowania innowacyjnych dochodowych pomysłów eusług niedługo się zacznie, sporządziliśmy z wraz żoną założenia pod system badań kompetencji menedżerskich zgodny z oceną 360 stopni, który od jakiegoś okresu w wersji tradycyjnej z małym wsparciem informatyki, stosowaliśmy w naszej codziennej pracy firmy doradczej (konsulting HR i konsulting IT). Przełożenie idei z narzędzia off-line na on-line (ankiety badawcze metody 360 stopni) wydawało się pozornie łatwe i jak się okazało, bez solidnych jesteśmy w stanie rozwinąć tego biznesu. Program PO IG 8.1 zdawał się być fajnym prezentem. Odkąd pojawiła się latem dokumentacja konkursu niezwłocznie sporządziliśmy projekt i złożyliśmy go w odpowiednim RIF (w w tym samym momencie zbierałem też dokumenty by zostać rzeczoznawcą dla działania 8.1 i 8.2.). Chcąc uniknąć konfliktu interesu i posądzenia o stronniczość (ogłoszenie i konkursu o dofinansowanie miały ukazać się późną jesienią), w chwili gdy żona złożyła projekt w RIF wystąpiłem z pismem do PARP dokładnie opisując sytuację, powiadomiłem o możliwym konflikcie interesu i poprosiłem o wyłączenie z prac komisji w RIF, w którego zasięgu byłem lub też wszystkich RIF, jeśli tego wymagała okoliczność (zdobyłem uprawnienia rzeczoznawcy na kilka województw). Z prac Komisji zostałem wyłączony, na początku lokalnej potem zostałem i problem zniknął na rok, gdzie po roku ktoś się ocknął i w trybie pilnym rozwiązał pozostałe umowy ze mną o świadczenie usług zewnętrznego dostawcy w innych programach innowacyjnej gospodarki ze względu na potencjalny konflikt interesu. Pewnie PARP chętnie odebrał by mi jeszcze wspomnienia tych wydarzeń i zdobytych doświadczeń, ale tego nie był w stanie i jeszcze przez najbliższy rok nie odezwę się na temat funkcjonowania mechanizmów oceny wniosków w tamtym czasie. Nie zamierzam ryzykować sądem.
W tym samym czasie, otrzymaliśmy wówczas dofinansowanie UE dla naszego projektu na kwotę trochę ponad 200 tys. złotych lecz rok później zrezygnowaliśmy z tych pieniędzy i zerwaliśmy umowę. Wahania kosztów walut o blisko 50% doprowadził, że nie bylibyśmy w stanie dokonać wszystkich planowanych zakupów w warstwie sprzętowej IT oraz potrzebnego oprogramowania bazodanowego i postanowiliśmy rozwijać myśl przez zwykły organiczny wzrost biznesu, co stosujemy do dnia dzisiejszego. Między czasie zyskaliśmy zadowolonych klientów z bardzo znanych w Polsce firm (głównie FMCG) i nie brakuje nam przychodów. Z upływem czasu okazało się, że w tym przypadku nie zwycięża informatyka i realizacja pomysłu za pomocą narzędzi informatyki, a tylko trudna, codzienna praca nad zdobyciem nowych doświadczeń interpretacji otrzymanym w badaniu empirycznym rezultatów. Nie mamy różnicy po tym, że listy są obsługiwane przez automatykę z dostępem on-line przez stronę internetową. Uczciwa wiedza o pracowniku ocenianym leży w relacjach z innymi, które daje się zauważyć jedynie oceniając globalnie wyniki badania, a nie kreśląc słupki otrzymanych odpowiedzi na pytania ankiety. Ale to zupełnie inna historia i postaram się również ją spisać. Dziś śmiać mi się chcę widzę kolejne implementacje metody 360 stopni bez problemu są dostępne w sieci z uwagami, że|autor właśnie złapał Pana Boga za nogi i jego tabelki, bo np. są w poprzek a nie wzdłuż mówią wiele o osobie badanej. Oj naiwni.
A przy okazji, wielu autorów składających dokumenty aplikacyjne o unijne dofinansowanie pilnują swoich pomysłów jak cudu. Wiem, jak własne dziecko, wychowany pomysł innowacyjnej e-usługi itd. Otóż, nie łamiąc umów o poufności mogę z całą odpowiedzialnością za słowa powtórzyć: innowacja była na początku w dwóch pierwszych konkursach, z kolei pomysły były bardzo zbliżone do siebie. Można je było wrzucić w osiem, może dziesięć grup pomysłów (interesująco zrobił to PARP w opublikowanym w 2011 r. dokumencie z dobrymi praktykami POIG 8.1). Choć każdy wnioskodawca inaczej przygotowuje inaczej sporządzają swoje biznesplany, ale w zasadzie powielające się historie, w których trudno zauważyć jest coś rzeczywiście innowacyjnego. Najwięcej u podstaw źródeł przychodu leży myśl, że potencjalni nabywcy są w stanie kupować najgorszy gniot reklamowy za ogromne pieniądze i dzięki temu wnioskodawca zarobi niemałe sumy, ale na pytanie ile trzeba e-produkt zapłacić pada enigmatyczna odpowiedź, że z pewnością nie tyle, ale reklamą uda się przekonać nabywcę. Wnioskodawco, nabywca e-usługi nie jest idiotą, a przynajmniej nie planuj, że jesteś mądrzejszy od niego, mądrością i odpornością na reklamę. Podstawowym kryterium dla mnie opinii o danym projekcie jest to, czy chcę tę usługę kupić i jak powinna wyglądać od stronnych technicznej i organizacyjnej, żebym miał łatwiej. Jeśli odpowiadam sobie, że tak, super pomysł, świetnie zapakowany i przyda mi się, to go kupuję, ale jeśli mam opory czy sam chciałbym taką e-usługę kupić, to jestem pewny tego zakupu nie dokonam, a w wyniku Spółka konsultingowa IT, w której jestem partnerem nie podejmie się zadania napisania takiego wniosku o dofinansowanie.
Wróćmy jednak do początku wątku, czyli ogólnych przemyśleń na tematy przygotowania projektów PARP POIG działanie 8.1.
Inne witryny: Witryna 1, Witryna 2, Witryna 3,
Słowa kluczowe: PARP PO IG 8.1, PO IG 8.1, pisanie wniosków, unijne dofinansowanie, sprawdzenie wniosku przed wysłaniem, sprawdzenie wniosku, model biznesowy 8.1, biznesplan 8.1, wskaźnik produktu, wskaźnik rezultatu, konsulting it
Moim celem nie jest wykazywać niekompetencji osoby oceniającej – to ludzie kompetentni, którzy wiedzą co i za co robią. Moim celem było udowodnienie, że definicja w Rozporządzeniu może być interpretowana na różne sposoby i nie warto pokazywać do oceny oryginalnych pomysłów, a lepiej typowe. I tu znajdujemy odpowiedź na pytanie, dlaczego na początku dofinansowanie otrzymało tyle pomysłów poświęconych sukniom ślubnym, organizacji ślubów i podobnych. To nie branża była lukratywna, tylko warunki oceny projektów mogą faworyzować takie wybrakowane pomysły. 
Celem napisania tych paru zdań legła decyzja jednej z komisji oceniającej sprawdzających biznesplany PO IG 8.1. Biznesplan został zdyskwalifikowany w trakcie oceny merytorycznej z zastrzeżeniem, że przeczy definicji e-usługi w rozumieniu PARP PO IG, gdyż w celu skorzystania e-usługi niezbędne jest zakupienie aplikacji na tablet, a zatem nie jest spełniony warunek pracy na żądanie użytkownika (oczekiwane jest inne działanie).
U podstaw 
Jednym z obszarów, który zdaje się być faworytem uwielbiany przez|preferowany przez} osoby sprawdzające w ocenie wniosków jest zgodność e-usługi z definicją podaną w Rozporządzeniu. Ilość nieporozumień w tym obszarze sięga liczby wniosków odrzucanych